HÜRREM I

Bence şahaneydi. Diziyi seyretmeye başladım. Ama Kanuni hayranlığımdan ziyade Meral Okay nasıl yorumlamış diye merakımdan. Şimdilik iyi de gidiyoruz. Yapılan eleştirilere de çok gülüyorum. Atalarına bu kadar sahiplenen bir ulus görmemiştim! Hani o kadar ki, onlardan kalan kap kacak, eşya bir yana mimari eserleri kellemiz pahasına el üstünde tutarız. Çocuklarımıza asla İngilizce tekerlemeler öğretmeye çırpınmaz, onları caanım Klasik Türk müziğinin makamlarıyla sakinleştiririz. Geleneksel tatlılar, hele ki şerbet sofranın olmazsa olmazıdır di mi ya?

Beşyüz yıllık dokuma tezgahlarından çıkan kumaşları evimizde koyacak yer bulamaz, tarihimizi ise sular seller gibi biliriz! Açıldı ya bütün arşivler halka, sizin haberiniz yok mu??

Ayıp yahu. Bırakın da birileri bu terbiyesizliğe çomak soksun. Açalım gözümüzü de o adamların da tıpkı bizler gibi etten ve kemikten olduğunu kavrayalım. ( üzgünüm ama padişahlar sevişi, uyur, osurur ve hatta burunları akar... ) Bir yerden başlayalım bizi biz yapan o şanlı sürecin nerede can bulup, nelerle beslendiğini anlamaya. Zararın neresinden dönsek kardır:)

Ayrıca Hürrem bence on numara olmuş. Arsız ve cahil miydi bilemem ama etkileyici olduğu kesin. Kanuni ile aralarında başlayan neydi bilemeyiz o da kesim ya, devam eden muhakkak ki aşk idi. Yoksa koskoca sultan maymuna dönmezdi. Bence Kanuni'yi Kanuni yapan da bu aşktan aldığı güç idi. Senaryoyu ben yazsam tamamen buna odaklanırdım. Ayrıca hepimizin bildiği gibi Kanuni bir sadekardır ve kıyafete düşkünlüğü de saray halkının en önemli dedikodularından.

Diziyi eleştirmek yerine Meral Okay'ın hayal gücünü takip etmeyi seçiyorum. Osmanlı Sarayını otağ zanneden cahil halkımıza da gündelik saray hayatını anlatan bölümler kapak olsun. ( İsteyenler Yapıkredi Yayınları'ndan Metin And'ın 16. Yüzyıl Saray Hayatını anlatan kitabına da bakabilirler başlamak için ) Avrupa'ya gidince ağzı açık saray gezen zırtapozlar, merak ediyorum Topkapı'nın kapısını görmüşler midir? İnşallah bu diziyle başlayan polemikler bizim tarihe ilgimizi arttırır.

Ne demişler her şerde bir hayır varmış...