Şimdi sorsan cevap veremem, bilmem ki mutlu muyum? Ama sen, bana bakarsan anlarsın. Az yemek yiyorumdur mesela. Bisküvi gevelemek yerine rengarenk salatalar yapmaya başlamışımdır. Durduk yere, yazı yazarken dans ediyorumdur ve en önemlisi sokakta şarkı söylemeye başlamışımdır. Yanımdan geçenleri düşünmeden, kendi kendime gülümseyerek şarkı söylüyorsam kesin karnımda kelebekler uçmaya başlamıştır. İçime döndüğüm, gezegenle uyumlandığım, akışta kıvrıla kıvrıla salındığım rüzgarı yakalamışımdır. Bu böyle bir süre gider. Saçlarım parlar, gözlerim parlar, sokaklar, evler, her şey, güneş altında ışıldayan altın külçelerine döner!
Bilim kurgu filmlerindeki yıldız kapısından geçmişimdir artık, bana bakarak mutluluk, içeriden taşan, sebebi dışarıda olmayan mutluluk nedir görürsün:)
Şimdi mutluyum! Güçlüyüm. Marketten dönüp torbalarımı elimden bırakmış, mis gibi bir yorgunluk kahvesi yapmış gibi, en sevdiğim şehirde masaj randevusundan çıkıp Agi'cim ile bir kadeh diye başlayan ve şişeler devirdiğimiz nefis akşamlardaki gibi:))
Sokaktaki ağacı öpmemek için kendimi frenlerim böyle günlerde, çizmemin ucundaki mevsim çiçeklerine bakmalara doyamam. Bademler çiçeklendiyse kış bitmiştir, karanlık geçmiş, öfke yatışmıştır. Artık yeni ay zamanıdır. Her hücremin tek tek tadına varırım. Saçlarımı çok severim zihnim hafiflediğinde; açarım, dağıtırım uçsunlar diye.
Ben mutluysam anlarsın; kesin şarkı söylemeye başlamışımdır:)
https://www.youtube.com/watch?v=M_kTSBqQkME
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder