Bu sabah yürüyüş yaptık Muhterem'le. İyi geldi, özlemişim kendisini...Şimdi de tavadaki mantarlar kızarana kadar duş sonrası kahvem ve klavyemle kaldım... Yazmak istediğim çok şey var. Söylemek istediklerim.. Aramam gerekenler.. Ama içimden gelmiyor. Sanki ne yapsam, ne söylesem yanlış anlaşılacak. Nereye gitsem eksik, nerede kalsam fazla olacağım.. Buluşmalarımı erteliyor, işlerimi savsaklıyorum. Ezildim sanki. Üzerimdeki ağırlığın bir buluttan bile hafif olduğunu biliyorken, neden onu kocaman bir kaya gibi algılıyorum? İçinde kaybolacağım yeni bir gerçekliğin kapıda belirmesini bekliyorum. Umudum sallandı biraz!
Duruyorum. İsteyerek bir durma da değil bu. Kıpırdayamıyorum. Oysa az ısıtan sonbahar güneşini, kızıla çalan yaprakların ışıltısını o kadar çok severim ki.. Bu mevsimde Bursa'da olmaya bayılırım. Hatta Sapanca'da... Sanırım gelecek günlerde bunları yapacağım.. İçi azıcık tozlanan ruhumu silkelemem gerekiyor:)
7 yorum:
belki de zaten durman gerekiyor ama sen inatla hepimizin yaptığı gibi sürekli birşeyler yaparak yaşadığını hissetmeye çalışıyorsun. dur diyorsa durmak gerekir:)
ya bu mevsimin ya da bu yıl bu mevsimin bizle bi sorunu var ama ne, herkeste bir silkelenme isteği.
Sapanca iyidir, iyi de gelir diye umuyorum.
Dün aklımdaydı hatta bununla ilgili bir iki kelam karaladım. BELKİ diyorum, yapman gerekenler ya da araman gerekenlerin en yakınından, en kolayından bir başlasan arkası çorap söküğü gibi gelir. Ardından tozu dumanı da gider? Kimbilir?
Sevgiyle...
Haklısın Guguk kuşu, durmak iyi geliyor:)
Sapanca'ya sizden de sevgiler götürürüm Cem:)
Evet Özgür, kesinlikle bir yerden, mümkünse en kolayından başlamak lazım:)
'' Seni evine döndürmeye çalışıyorum. Çok uzağa gittin. Gelip geçici şeylerin peşinden uzaklaştın, rüyaların peşinde koştun. Ve ben senin eve dönmeni istiyorum, çünkü sana tatmin verebilecek olan şeyler, sana doygunluk verebilecek şeyler orada değil, burada; başka bir zamanda değil, şu anda. Ve bir durma duygusu -mutlak bir duruş- şu anın ve buranın deneyiminden başka bir şey değil...''evvel zaman içinde:)
'' Seni evine döndürmeye çalışıyorum. Çok uzağa gittin. Gelip geçici şeylerin peşinden uzaklaştın, rüyaların peşinde koştun. Ve ben senin eve dönmeni istiyorum, çünkü sana tatmin verebilecek olan şeyler, sana doygunluk verebilecek şeyler orada değil, burada; başka bir zamanda değil, şu anda. Ve bir durma duygusu -mutlak bir duruş- şu anın ve buranın deneyiminden başka bir şey değil...''evvel zaman içinde:)
Çok haklısınız.....
Yorum Gönder