Ne zaman bir ayağımı içeride, diğerini dışarıda hissetsem, için için bilirim bana o evde yer yoktur. Odaları bol, yatakları yumuşak, yemeği lezzetli de olsa yoktur işte. Benim için yer yoktur.
Aşk böyle bir şey mi? İnsan neden hep farklı basamaktakini sever? Neden aşağıya bakarken manasızca bir şefkate, yukarıya bakarken abartılı bir hayranlığa kapılır? Neden bir Allahın kulu da gelip, aynı basamakta durmaz?
"Aşk eşitler arasında olur" diye buyurmuş değerli bir büyüğümüz, o zaman bu aşk değildi, üzülmeye de gerek yok. Varsın o kapıdan içeri atılmasın bir adım. Adı aşk değilse zaten, ne manası var ki bu misafirliğin?
4 yorum:
neye gre aşağı ya da neye gre yukarı, bence farklılıklar var evet ama bunları aşağı yada yukarı olarak algılamak? genelde bence şyle oluyor kalp insanları beyin insanlarını, beyin insanları da kalp insanlarını seçiyor sanki ve sonra al başına belayı:)
hımm ö tuşum bozuk anlaşılan sıkı basmam lazım
Cesurlar ve korkaklar diyebilir miyiz peki? Ne dersin?
kesinlikle:) kalp insanı olmak incinmeyi, kaybetmeyi göze almak demek. ticaretten anlamaz kalp insanları, elindeki avucundakini döküverir. diğerlerini hiç konuşmayayım:) pozitifliğimi bozmak istemiyorum.
Yorum Gönder