Lüzumsuz bir hassaslaşma seziyorum yine. Belki ashram toplantısından, belki Valide Atik Camii'den ve kimbilir belki de Zonguldak maden işçilerinin yerin yüzlerce metre altındaki son nefeslerini hissetmekten oldu... Gerçekten bilmiyorum. Neredeyse iki haftadır neyi beklediğimi bilmeden, neyi terk ettiğimi bilmeden manasız, bol uykulu, amaçsız, hedefsiz saatler geçiriyorum.
Şimdi de balkonda oturmuş kargaları seyrediyorum. Az sonra yağmur gelecek. Onu da seyredeceğim. İçimden söyleyeceğim sözleri hazırladım bile: "... düşüncelerinizi bırakın, bir yaprağın yağmurdan sonra kaldırım kenarından akan sularda sürüklendiği gibi sürüklensinler. Onlara müdahale etmeyin, durdurmaya çalışmayın. Sadece seyredin...."
Namaste
1 yorum:
yağmur seni güzel yerlere götürsün canım....
Namaste...
Yorum Gönder