IF THERE IS NO HOPE...

Şiir seven bir arkadaşım - o kendine şair demez ama bence şair - intihar notu yazmış geçenlerde. Yayınlasam mı diye soruyordu... Açıkcası çok beğendim, hani ben yazsam nasıl yazardım diye de düşündüm. Edebi bir şey mi olurdu? Kızgın mı? Suçlayıcı mı? Bilemedim.

Herhalde yazmazdım. Gerçekten ölmeye karar vermişsem demek ki yaşamak için sebebim, sevenim, dinleyenim, sarıp sarmalayanım kalmamıştır... Bu durumda neden yazayım ki? Zaten yazarak varılabilecek bir yer olsaydı Boris Vian* kalp yetmezliğinden geç yaşta ölmez, Tezer Özlü, Slyvia Plaht gibi daha niceleri canına kıymazdı. Hala konuşacak ve yazacak gücü olan neden ölsün ki?

Ölüm, lafı bitenler için... Gerçekten intihar edecek olsam asla bir not bırakmazdım. Ben yaşarken bir kez olsun ne hissettiğimi, ne düşündüğümü merak etmeyenlere artık yaşamayacağım bir dünyada neden bilmek istemedikleri cevapları bırakayım ki?

Evet evet, kesinlikle not bırakmazdım.

*Dünyanın en güzel aşk romanını yazmıştır ve hayatı boyunca aradığı kadını bulamamıştır. Acaba aramış mıdır? Bulsaydı da Günlerin Köpüğü'nü yazar mıydı? Karşılaştığımızda soracağım:)