Öte Yanda İndirim Var.

Yeterince hassas olmadığım düşünülebilir... Kimbilir belki de gerçekten değilimdir. Ama altı ayda altı ölü, taş olsa çatlatır insanı. Son zamanlarda cenazelerde eskisi gibi gözyaşı dökemeyen ben, nedense bu defa daha bir farklı hissediyorum. Sanırım camii yüzünden; çünkü Beyazıd Camii bana ölümden çok yaşamı esinleyen mekanların tam ortasında ve kocaman...

Binlerce öğrencinin ve değerli akademisyenin yüzyıllardır önünden gelip geçtiği sessiz bir tapınak. Taşlarında yüzlerce eylemin enerjisini saklayan bir görkem. Bir zamanlar duvarlarının dibinde, çınarın gölgesinde ünlü şairlerin çayını yudumladığı eşsiz anıt. Sakın ola abarttığım düşünülmesin. Bir ölünün uğurlanmak isteyebileceği en güzel yerlerdendir Beyazıd Camii. Hani sahafa yakın, çarşı esnafına yakın, az ötemizde üniversite, tam karşımızda deniz... Bir ölü daha ne ister? Bilmem, hiç ölmedim ki! Yarın öğle namazında soracağım. Umarım cevap vermez!