Dün güzel bir kadınla beraberdim; ağlayabilen, gülebilen, anlatabilen ve dinleyebilen.. İnsanın güzellik anlayışı nasıl da değişiyor yıllar içinde. Yolda olanlar nasıl olup aynı duraklara uğruyor ve nasıl olup aynı dili konuşmanın hazzına varıyor... Deneyimlerimiz, çıkarımlarımız ne kadar paralel. İnsan bu gerçek karşısında şaşkına dönüyor. Ama sevinçli bir şaşkın.
Kadınların baş başa yaptıkları sohbetlerde ( kalpten kalbe, egoların davet edilmediği anlar bunlar ) birbirlerine karınlarını açmaları inanılmaz bir duygu. Ruhunun en derinlerinde paslanıp kalmış bir anahtarı alıp, beraberce kilide yerleştirmenin keyfi tanımsız. İnsanın tam göbeğinde oluyor bütün bunlar. Tıpkı size güvenen bir kedinin veya köpeğin ayaklarınızın dibine yatıp karnını açması gibi..
Nazlı Hoca "zaman geçiyor hadi" diyor. Haklı. Yavaş ve tembelim belki kendimi değiştirmek konusunda. Bu kadarım demek de işime geliyor besbelli. Fakat yolun çatalındayım artık. Kendim olmaktan başka çarem kalmadı:)
4 yorum:
Bana dua et:)
Dualarım seninle Guguk kuşu:) Kalbimin bir köşesi bu iş tamam diyor:) Öperim!
canım Vadin...öperim kalbinin o köşesini:) çünkü dosyam geçti:)
kalbinin o köşesini benim için sev ve ona güvenmeye devam et. benim kalbim de seni seviyor....
ama duaya devam çünkü sırada sözlü var
Söz duaya devam:)
Yorum Gönder