Diyor Clarissa. Zamanında ben kalamadım. Belki kalabilseydim kısa bir süre sonra pılımı pırtımı toplayıp gerçekten gidecektim ama bunu hiç BİR ZAMAN öğrenemedim. Kaçtım. Kaçarken de düşüp elimi, kolumu, bacağımı, kafamı kırdım. Kalbimi kırdım:) Sonra kendime kızıp, aynanın karşısında devam ettim kaçmaya; gözlerimden kaçtım...
Velhasıl hayat hızla akıp giderken, tamamen paçavraya dönmüş ruh dünyamı ancak toparladım. İşimi, kedimi ancak buldum:)Benim kadar gecikmemeniz için bakınız: KURTLARLA KOŞAN KADIN, CLARİSSA P. ESTES
*kitaptaki yüzlerce altı çizilesi cümleden biri.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder