Benim yaşımda anne olamamış bütün arkadaşlarım - ki sayıları epeyce azaldı - ve tesadüfen tanışıp sohbet ettiğim çocuksuz kadınlar, ne zaman "çocuk" konusu açılsa boyunlarını büküp, kanlı gözyaşları içinde mızmızlanıyorlar. Ben mi? Ben bu koronun şefiyim yahu!Fotoğrafı bu yüzden koydum bloga. Bana Yakacık Çocuk Esirgeme Kurumu'ndan geldi davetiye. İstanbul yelken Kulübü her yıl bu çocukları bir gün için bile olsa ağırlıyor ve onlara güzel bir gün yaşatmaya çalışıyor. Ne yazık ki ben katılamadım, o gün bambaşka bir şey vardı yapılması gereken... Daha mı önemliydi derseniz, hayır değildi!
Her neyse, davetiye burada, isteyen haber verip, gidebilir... Gidemeyen Ayşe Hanım'ı arayıp bir eksik var mı diye sorabilir.. Kimbilir, belki kanlı gözyaşları yerine, sevinç içinde yanağınıza kondurulmuş az tükürüklü, bol sevgili bir öpücük iyi gelir.)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder