Günaydın,
Gece zordu. Aşırı nemden sabahı sabah ettik! Sıcaklık geçen yıla göre sadece birkaç derece yüksek ama nem inanılmazdı. Sabaha karşı uyumakla bayılmak arasında bir yerlerde debelendikten sonra sekize doğru kalktım. Zira nasıl olsa sıcak basacak ve istesem de uyuyamayacaktım.
Sanırım şu an Akyarlar'da Aspat'ın eteğinde bir şemsiye altında olsam ve bütün gün suyun içinde yuvarlansam gayet güzel olurdu. Dedim ya hayallar Akyarlar, gerçekler Büyükada.
Yarın doğumgümüm. Yani bugün, yaşadığım seneye ait kiri pası suya bırakmaya nefis zamanlama.
Yüzmek benim için hiçbir zaman sadece yüzmek olmadı. Yüzmek gücümü toplamak, elimi, kolumu hissetmek, saçlarımı özgürleştirmek, nefesimi açmak gibi yüzlerce ve sabaha kadar sayabileceğim pek çok anlam barındırıyor hayatımda. Bazı şeyler zihnime, kimi bedenime ve çok azı da ruhuma şifa ya, işte su, su hepsine tek ilaç.
Düzenli yüzdüğümde gerçek anlamda gücüm artıyor. Kendime değer verdiğim hissi yükseliyor. An ben an saki her su damlasıyla kıymetimi fark ediyorum. Su beni güzelleştiriyor. Sadece cildimi ve kaslarımı da değil, huyuma suyuma da iyi geliyor. Gerçekten denize beş dakika uzaklıkta oturup yüzememeyi anlamıyorum. Belediyecilikte hala sefil olduğumuz fikrindeyim. Eğer adaların karşı kıyısındaki plajları aktif kullanmaya başlayabilseydik, bunca insan Şile'de, Kilyos'da boğulmazdı. Çünkü bu kıyılarda ne o şiddette dalga, ne de akıntı olmaz.
Şimdilik kedinin ciğere baktığı gibi yalana yalana bakıyor ve bir umut birgün olur diyoruz.
Saat neredeyse on, gidip komşunun kedisine bakayım, sonra da evi toparlayayım. Şahane geçsin on Temmuz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder