İnanılmaz rahatsız oluyorum bu tabirlerden. Çünkü keriz denilen üç kuruşunu korumaya çalışan orta gelir seviyesindeki insan.... Yukarıdaki abiler değil... Onlar keriz değil, onlar herşeyin sahibi!
Geçtiğimiz yıl Aralık ayının sinirlerimi yıprattığını düşünmüştüm ama yanılmışım. Asıl şimdi zorlanıyorum. Bu belirsizlik, gerginlik ve bilinmezlik tedirgin ediyor.
Dün dört arkadaş alış veriş yaparken hala tercih ettiğimiz şeylerin peşindeyik; hardal tozu, kahve, şarap.... Yani henüz aç değiliz. Ama bu sabah sokaktan gelen çığlıklar ve köpek havlamaları o kadar huzursuz etti ki beni, zihnimin alarmda olduğunu hissettim! Korktum!
Evimin huzuruyla uyanmadığım sabahlar çok mu yakın? Kimbilir?
Biten ve giden herkes, herşey yerine ulaştı bence. Elimizdekiler eleğin üzerinde kalanlar. Hayatın silkelenmelerden sonra bize bıraktıkları. Ben artık onların şükründeyim. Gerisi anlamsız...
Zor bir hafta, ama hayattayım. Akıl ve ruh sağlığı dilerim hepimize.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder