Yılı iyi bitirmek konusunda tam sana söz verdiğim gibi, programa uygun bir şekilde yola devam ediyorum; arkadaşlarla buluşuldu, aşramdaki kutlamaya gidildi, anne caddede gezdirildi, Pazar kahvaltısı tamam, pilates sınıfındaki arkadaşlara kurabiyeleri dağıtıldı ve hatta tüm hediyeler paketlenip postalandı. Son kırksekiz saat kaldı elimde. Endişeli miyim? Hayır, nasıl olsa hepimiz öleceğiz!
Not. Bu fotoğraf (Altuğ Kirişoğlu objektifinden) elime dün geçti. Eda Liza'yı benim köyümde yürürken görüyorsunuz. Keşke bu minicik karenin bana neler çağrıştırdığını anlatacak kadar yazabilseydim... Sadece paylaşmak istedim.
3 yorum:
kurabiyeler neliydi?
Elmalı deme, içim gider...
Virgilius,
Adresini bilmediğim için sana kurabiye yollayamadım, kusura bakma.Ama söz, seneye sen de listedesin. Ayrıca zaten onlar tarçın, bal ve zencefilliydi. Elmalı kek severim ben, Külkedisi de bayılır. Yılın ilk C.tesi günü ona yapacağım. Belki verir sana bir dilim:))
kurabiyeler muhteşemdi muhteşem....elerine sağlık tatlı kırmızı balığım. balığım da muhteşemdi gerçekten.. en çok vaktim evdeyken çalışma masamda geçtiğinden masamın önündeki rafa koydum onu.:))teşekkür ederim canım dost masallar tanrıçam... öpücükerimle, sana binbir müjdeli kartaneleri gönderiyorum....
Yorum Gönder