Gece oldu, gündüz oldu
ses yok.
Alice uğuldayan kulağını toprağa dayadı,
orada bir soluk aradı.
Göğe,
Duvarlara,
insanlara,
ve aklına gelen her yere yasladı kulağını,
ses soluk yok..
Yelken direklerinde suyun,
Dipsiz kuyularda, ağaç gölgelerinde rüzgarın sesini dinledi.
Aradığına en yakın namelerle yüreğini eyledi.
Elinde kalbi, öylece durdu,
kaldırımda kan sesi buldu.
Yerinden söküp alana saygı duydu.
Rüyalarında öptü,
Gömdü.
Alice o gece ışığa yürüdü.
2 yorum:
Galiba alice i tanıyorum
:) delinin teki!
Yorum Gönder