ŞEN ÇOCUK 35!

Vallahi geldik gidiyoruz da,  geriye bakınca gördüğüm tek şey ailem. Ara sıra gıcıklık yapmadıklarını söyleyemem. İnsan "of ya, kimsesiz mi olaydım?" falan diyor ama Allah korusun yahu! Bak mesela bi kardeşim var benim, çok şirindi eskiden. Hala şirindir de, biraz içmesi lazım! E koca adam oldu tabii, her daim şirin şirin gezse, karizma noolucak di mi ya?

 

Bu fotoğraf kendisinin en şirin göründüğü karelerdenmiş de , elime az evvel geçti. Ortadaki sarışın kız çocuğu an itibariyle anne! FOTOĞRAF ONUN YANİ MAYA'NIN ARŞİVİNDEN GELDİ:) Sağdaki yayılmış veled ise koskoca herif oldu tabii ki, DENİZ. En soldaki kardeşi tanıyamadım ama bizim ki şu şirin şirin gülümseyen; BEYAZ TİŞÖRTLÜ!

 

E tabii bugün otuzbeş yaşını devirirken de gülümsüyor ama şu çocukluk neşesi gibi olmuyor ki.. Güzel olan her halt o günlerdeymiş.. Hayatımız sahiden, o basma minderler gibi rengarenk idi. Bahçemiz, balıklarımız, tavuklar, dut ağacımız.. Yok yoktu anasını satiiimmm.

 

Bir çocuğa o kadar bolluk verirsen, olacağı budur. Yetişkin olunca alanı dar gelir! Şimdilerde pek moda olan Waldorf'un kitabını yazmış annelerle büyüdük biz. Düşünüyorum da, inanılmaz şanslıymışız..

 

Şen çocuklar çok yaşasın! Amin.