9 Ekim 2012 Salı

MUTLUYUM, HUZURLUYUM, GEÇMİŞİ VE KENDİMİ AFFEDİYORUM...

Gerçekten öyle. Huzurluyum. Mutluyum. Geçmişte bana yapılanları ve kendime yaptıklarımı affediyorum. Bu cümlelerimi ve beni bu hisse getiren yolumu da ustama borçluyum. O olmasaydı, ben şimdiki ben, Vadin olmazdım.
huzurum ve mutluluğum için ustamın eteğine eğiliyorum.
Namaste

1 yorum:

felsefespri dedi ki...

Yazdıklarını ters çevir işte ben :(( Ama mutluyum, huzurluyum... Bu arada her yorum için güvenlik kodu istiyor bence kaldırmalısın, göremiyorum karakterleri :))