9 Mayıs 2011 Pazartesi

"GERÇEK DEDİĞİN, İNANDIKLARIMIZDAN YAPILIR ZAMANLA"*

Dostlar ve kitaplar vitamin hapı gibi; düştüm, düşeceğim derken bir tanesi gelip, kaldırıveriyor insanı...
Şairin Romanı henüz bitmedi. Bitmesin diye araya başka kitaplar sokmaktan, durup Aylin Tokcan'ın ödevini hazırlamaktan ve gelecek günler için endişemi azaltmaya çalışmaktan gayrı daha ne yapabilirim bilinmez.. Elbette bitecek, her şey gibi.. İz bırakarak...
"Bizler hayatımızı alabildiğine zorlaştırırken, bilinmezler hayatımızı kolaylaştırdı. Vücudumuzun yaraları olduğu gibi kaderimizin de yaraları vardı. Onlara da şifa gerekti. Kaderinin farkında olmak, kaderinin yaralarının farkında olmayı gerektiriyordu. Aklından bunları geçirirken, yalnız yüzü değil, ruhu da ayın gümüşüne bulanmışcasına bir yülümseme yayıldı yüzüne.." 142
"Kelimelerden büyü yapılabildiğine göre, bazen öylesine söylenivermiş sözler, neden biz farkında olmadan büyü yerine geçip yazgımızı çiçeklendirmesin ki?" 147
"Herkesin kendi çocukluğunu korumasının yollarının farklı olduğunu biliyordu. Bir keresinde 'çoğu kişi farkında bile olmadan kendi çocukluğunu başkalarından korur' demişti Lelalu. 'Ancak böyle kendimizin yetişkini oluruz'." 151
İnanmadığını sezmiş, risk almak istemeyen, aşka teslim olmayan halinden derin bir bulantı hissetmiş- tarih 17 Temmuz -, sonra da en olmadık oyuna ebe - 6 Mayıs - olmuştum. Oyunu, oyunla karşılayarak, içinde başrol aldığım gerçeğin kederini azaltırım sanmıştım. Yanıldım.
Dizlerimdeki yara kabuk bağladı.
Hatta geçti, gitti.
Seyyan Hanım'ın plakları o yaz yok sattı.
Mecidiyeköy otobüsü her daim kalabalıktı.
Hepsi geçen yılların içinde kaldı.
İçimde kaldı, uzandı boylu boyunca.
Neşemi çaldı, adımlarımı çaldı.
Sıkıntıda olduğunu hisseden içimdeki o garip parçayı besleyen aşk mı, ego mu bilmem. Ama artık huzura ersen ve ben de dizlerimi serbest bırakıp devam etsem hiç fena olmayacak!
Ne o? Huzurun içinde bir şey mi eksikmiş? Yoksa inanmak mı? Risk almış olsaydın belki hayatın boyunca yakanı bırakmayacak bu eksikliği bulabilirdin... Hiç öğrenemeyeceklerden biri, hep öğrenmek isteyen biriyle karşılaştığında olan bu zaten; bize olan!
Doğunun Cadısı, Henüz yazılmamış kitaptan. Kimbilir kaçıncı sayfa?
* ŞAİRİN ROMANI, MURATHAN MUNGAN

Hiç yorum yok: