GÜNAYDIN,
Ne yazsam ne yazsam diye düşünürken gözümün önüne uçuşan çiçekler geldi. Rüzgarda uçuşan ve yukarı savrulup sonra döne döne yere inen yapraklar.
Bazen bu aniden gelen görüntüler o kadar beklenmedik yerlere götürüyor, o kadar huzur veriyor ki, dünyada neden iyi ve güzele odaklanmakta bu kadar zorlandığımızı anlayamıyorum. Vazoya yerleştirilen çiçekler, Fenerbahçe'deki evde yaşayan ıhlamurun bana neredeyse her sabah yaprak yollamaları veya kitap arasında bulduğum begonviller.
Bu sabah zayıf esiyor rüzgar. Öyle yaprakları, saçları havalandıracak cinsten değil. Belli belirsiz. Çok önemli birşey olmadığı sürece kedilere su vermek dışında evden çıkmam diye düşünüyorum. Leyla'nın verdiği kitabı bitiririm. Çamaşırları asarım ve belki yarım kalan resmi tamamlarım.
Şimdilik sizi rüzgarda uçuşan çiçek görüntüsüyle bırakıyorum. Ön gördüğümüzden daha yumuşak, daha şefkatli ve hafif olsun günümüz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder