Dün gece, beş saatliğine, iki çocuklu bir kadın olma şansını bana veren sevgili dostum Agi'ye teşekkür ederim. Son zamanlarda her ne kadar "kanka" kelimesini bir kez daha içimin sözlüğünde yazıp yazıp siliyor olsam da, durmadan yüzüme öksüren Eda Lisa ile el ele uyumamın huzurunu ve Leyla Nora'nın göğsümde atan iç çekişleriyle içimin yanmasını da bir kankama borçlu değil miyim nihayetinde? Sağol Agi. Bütün Dünya kollarını açmış bana gülümserken, nasıl olup da gözlerimi sımsıkı yumduğumu soruyor bana kızlarının varlığı. Sağol.
*Ülkü Tamer'den çalıntıdır.
1 yorum:
Sevgili fortunata.bir evlat edinsenize siz,hani şu terkedilmiş çocuklardan..Beni neredeyse emeklemeye başladığım yıllardan tanıyan bir ablam vardı.Yıllara yıllar içinde çocukları olmadı.Yerine hep kedi,köpek alır bakardı.birgün Kasımpaşa Çocuk yuvasına tesadüfen annemle gitmişler.Çocuklar o kadar sevgiye muhtaçmış ki 1beni al beni kucağına al" yakarışları.Ve evet 50 yaşından sonra bir kız çocuğunu evlat edindi bu ablam.Şimdi torun sahibi bir anneanne.. Ve sanatçı Nilüfer'i de bu cesaretinden dolayı canı yürekten hep kutladım içten gelen akışlarla..Minik ellere el uzatmaya cesaret edin lütfen.O küçük eller sizi iyi hissettirir her daim..Sevgiler
Yorum Gönder