Derin uyku gözlerimin çok uzun zaman önce kaybettiği, sahipken kıymetini hiç bilemediği hazine...
Geçmiş zaman Ashram günlüklerinden:
- ... çok ağladı, dünyanın öbür ucuna ( Asya kıtasının bir adasına...) kaçsa da yaralarından, o yaralara izin verişinden ve öfkesinden kurtulamadı. Olanı olduğu gibi kabul edemedi..
- Nasıl hocam?
- Eyvallah diyemedi.
- Benim gibi mi?
- Daha fena..
- ... ne olacak?
- Hemen yeni akitler yapmalı, yoksa hastalanacak.
- Yeni akitler mi? Nasıl yapacak?
- İnanarak
- Neye?
- Kendine
.... ne oldu bilmiyorum. Yeni akitler yaptı mı, yoksa hastalandı mı?
Uyandı mı?
Uyandım mı?
Konya'yı özledim....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder