Eğer bir daha aşık olursam gözlerimden anlarsınız. Nasıl mı? Şöyle bakacağım: "... yuvasına şofben takılmış bir leylek şaşkınlığıyla!"*
E öyle bir bakışı da ölü balık bakışlarımdan ya da kocaman, abartılı gülüşlere saklananlardan ayırırsınız bi zahmet! Lafın kısası sevgilim yok. Sevdiğim de yok. Nasıl mı hissediyorum? Tam olarak şöyle:
Müthiş di mi? Bazen aşk böyle hissettiriyor işte! Sonra da insan canı yanmasın diye o ayakları yerden kesen duyguyu istemez, hatta özlemez oluyor. Bizzat uğrasa bile, "isim neydi? "diyerek kapıdan sepetliyor. Nadiren de olsa yaşamaya dair bir isteksizlik rüzgarı estiğinde, birinin rüzgarla aramıza girip, bizi korumasını hayal etsek de - kaldı ki böyle bir durum olsa "aman sen öne geç de ben üşütmeyeyim!" diyecek adamlarla doldu şehir! - , şu yukarıda gördüğümüz sahne öyle bir kazınmış oluyor ki hücrelere, değil rüzgar, kasırga gelse vızzzz!
Fırat'ın dediği gibi:
Velhasıl rabbim aşktan korusun. Tüccarların sevgililer günü kutlu olsun. Allah sevenleri ayırmasın. İsteyene istediğini versin. Süphaneke, dinimiz amin!
*Murat Menteş Bey Kardeşin son kitabındandır.
3 yorum:
yuvasina sofben takilmis leylek ne yahu :)))
ama birde yorum yazmak icin su kelime dogrulama olmasa :( o sayilari cozucem diye gozlerim sasi oluyor valla :D
küseceğin aşk değil, insanlar olmalı:)
http://ducanecundioglusimurggrubu.blogspot.com/2013/02/erilden-erile-askin-sirri.html
nedense sen geldin aklıma:=
Yorum Gönder