DİLEKLER

Zamanın bir yerinde dile getirdiğimiz, belki de çoğu zaman sadece sessizce yüreğimizden geçirdiğimiz, sonra günler birbirini kovalarken, artık gerçekleşmeyeceğini düşünerek peşini bıraktığımız dilekler hiç beklenmedik bir anda, biz çoktan başka bir tarafa yürürken karşımız çıkarsa ne olur?

Bilmem, bu yaz yaşayarak öğreneceğim. Eski aşkıma döneceğim; İstanbul'un geçmişine doğru uzun ve gizemli bir yolculuğa çıkacağım. Tarihçilerin pek çoğuna göre İsa'ya, bence sadece güneşe ve doğaya tapan imparatorun peşine düşeceğim. Bu  sürek avında çalışan ekibin bir üyesi olup, kalbimde macera için istek kalmış mı bakacağım. Ne mi yapacağım? Bir liman kenti kazacağım!

On yılı aşkın bir süreden sonra araziye dönmek, hele ki böylesine zenginlikler sunan bir kazıya dönmek gerçekten hem heyecan verici, hem de sorumlulukları açısından korkutucu. İşin büyüsü kadar, stresini de hatırlıyorum.

Güzelliklere dönersek, arkeolojik sit alanlarında hayal ve gerçek birbirine karışır. Mimari buluntular ve geri kalan tüm diğer küçük buluntular sadece belgelenecek birer obje değil, yüzyıllar sonra güneşi yeniden görmüş ve dile gelmek için sabırsızlanan hikayecilerdir. Konuşamazlar, konuşsalar bile bir kaç monogram, mühür ve kitabe dışında hep siz duyun isterler. Bu yüzden kulaklarınız her daim açık olmalıdır. Etraftaki böceklerin, ağaçların atalarının bu toprakta sizden daha eski olduklarının saygısıyla yapılır bu iş. Başka yolu yoktur.

Bu yolculuğu hatırlıyorum. Uzak bir rüya gibi, özlediğimde içimden geçen bir rüzgar gibi hatırlıyorum. Bu yaz bir rüyaya gireceğim, hem de gözüm açık. Buralarda olup, okumak isterseniz anlatıyor olacağım:)