T.Tepe'den döneli hayat bildiği tempoda devam etti ve ne yazık ki sözümü tutup yazamadım. Açıkcası yazmak da istemedim galiba. Hatta hayatımda ilk defa gittiğim yerde kimseleri düşünmedim. Aileme de dahil olmak üzere bir küçücük hediye getirmedim. Oysa hiç birşey bulamasam taş, çiçek toplardım ben. Demek ki ilk kez orada ve sadece oradaydım!
Beni ayakta tutan tek şey bu hayal; bir toprak alabilmek! Sonra ne olur bilmiyorum. Ekip biçmeyi becereceğim konusunda garantim yok tabii. Neyse ki garantici değilim. Ama toprak konusunda mülkiyetçiyim, bana ait bir toprak istiyorum:)
Daha sonra T.tepe hakkında mutlaka yazacağım. Hayatımda ilk kez karşılaştığım Bahar Biti ve onun muhteşem güzelliği, Çam Böceği'nin yaşam savaşı ve T.Tepe Sarısı olarak sözlüğümüze geçen polen fırtınaları... Anlatılmayı fazlasıyla hakediyor. Tabii keçi peyniri, rüzgar ninnisi ve bazlama da sırada!
Herkese sevgi, huzur ve merhamet dolu bir hafta sonu dilerim! Bence hepsine çok ihtiyacımız var.
1 yorum:
hem de çoookkkk
Yorum Gönder